رابطه بین سبک یادگیری، ویژگی های شخصیتی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان کشاورزی

هدف این پژوهش، بررسی رابطة بین سبک یادگیری، ویژگی های شخصیتی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان کشاورزی است. جامعة آماری این تحقیق، شامل دانشجویان پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (3859 نفر) است، اما با استفاده از فرمول کوکران، حجم نمونه 297 نفر تعیین شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه های استانداردشدة سبک یادگیری kolb (lsi) و ویژگی های شخصیتی (neo-ffi) است که تحقیقات متعدد، روایی آن را تأیید کردند. برای تعیین میزان پایایی بخش های مختلف، از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد (73/0 تا 93/0). براساس نتایج، بین متغیر پیشرفت تحصیلی، متغیرهای ویژگی های شخصیتی (برون گرایی، دلپذیربودن، باوجدان بودن و انعطاف پذیربودن) و سبک یادگیری دانشجویان رابطة معنی دار وجود دارد. نتیجة رگرسیون چندگانه نشان داد بیشترین عوامل تأثیرگذار بر متغیر پیشرفت تحصیلی به ترتیب، متغیرهای انعطاف پذیربودن، تجربة عینی و آزمایشگری فعال است.